گزارش، تبعات ورود بلومبرگ به کارزار انتخاباتی آمریکا؛ وقتی میلیاردرها به میدان می آیند - آسمان فارس

تا قبل از سال 2016 میلادی و زمانی که ترامپ وارد کارزار رقابت های انتخاباتی آمریکا گردد، مشکل و نگرانی اصلی در انتخاباتهای ریاست جمهوری این کشور این بود که این انتخابات ها به محلی برای رقابت های میلیاردرهای آمریکایی شده بود. تا آن موقع هنوز میلیاردرها خودشان به شخصه وارد کارزار انتخاباتی نشده بودند اما در پشت صحنه آنها بودند که نامزدهای انتخاباتی را با حمایت های اقتصادی شان به پیش برده و چیدمان نامزدهای انتخاباتی در فضای انتخاباتی واشنگتن را راهنمایی می کردند.

رقابت های انتخاباتی در سال 2016 نیز از این قاعده مستثنی نبود. اما یک تفاوت با رقابت های پیشین داشت و آن هم این بود که دونالد ترامپ نامزد جمهوری خواستار خود یکی از همان میلیاردهایی بود که باید علی القاعده در پشت صحنه می ماند و فضای سیاسی آمریکا را راهنمایی می کرد اما تصمیم گرفت به نمایندگی از این قشر این بار به روی صحنه آمده و قدرت پول را به صورت علنی به نمایش بگذارد. شلدون ادلسون و برادران که از میلیاردرها بودند کار حمایت از او را در جناح محافظه کار بر عهده گرفتند. در جناح دموکرات نیز تام استیر و جورج سوروس و البته مایکل بلومبرگ، میلیاردر معروف نیویورکی، راهنمایی اقتصادی کمپین های انتخاباتی نامزد دموکرات، یعنی هیلاری کلینتون را بر عهده گرفتند.

همه می دانستند که عرصه انتخابات ریاست جمهوری عرصه پیشتازی و خودنمایی مولتی میلیاردرها و انتخابات کنگره عرصه پیشتازی مولتی میلیونرهای آمریکایی است که تمایل دارند در عرصه سیاست نیز دستی بر آتش داشته باشند.

بااین حال کسی که در این میان در هر دو عرصه وارد عمل شده و توانست تا حد زیادی بازی را به نفع دموکرات ها تغییر دهد، مایکل بلومبرگ شهردار نیویورک و صاحب غول رسانه ای بلومبرگ بود که با هزینه ای هنگفت (حدود 80 میلیون دلار که باعث شد این انتخابات گران ترین انتخابات تاریخ آمریکا گردد) برای نامزدهای دموکرات در انتخابات کنگره، توانست مجلس نمایندگان را به دست دموکرات ها بسپارد.

حالا این بار پس از 3 سال ریاست جمهوری یک تاجر جمهوری خواه دوباره عرصه برای ترک تازی میلیاردرهای هر دو حزب باز شده است. این بار اما عده ای از سرمایه داران به فکر افتاده اند حالا که قرار است بازیگر اصلی در این عرصه باشند و نتایج انتخابات را در آمریکا رقم بزنند، چرا خودشان پا پیش نگذاشته و وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری نشوند؟ مایکل بلومبرگ، که پیش از این نیز با حفظ سِمت شهرداری نیویورک نشان داده بود می تواند در عالم سیاست نیز به خوبی ظاهر گردد، به این نتیجه رسیده است که اگر ترامپ می تواند با اتکا به منابع ثروت به یک باره از تاجری ورشکسته به ساکن کاخ سفید تبدیل گردد، پس او نیز حتماً می تواند نتیجه خوبی را در انتخابات برای خود رقم بزند. بلومبرگ اما از همان ابتدای شکل گیری کمپین های انتخاباتی نامزدهای دموکرات وارد عرصه نشده و تابه حال در هیچ یک از مناظره های انتخاباتی نیز حضور نداشته است. می توان از هم اینک مشاهده کرد که او خود را فراتر از فضای سیاسی و شرایطی می داند که مجبور باشد یک سال و نیم مانده به انتخابات ریاست جمهوری برای تبلیغات وارد میدان گردد. او همین که در میانه راه هم وارد عرصه گردد می تواند بسیاری از نامزدهای انتخاباتی دموکرات را از سر راه بردارد.

درهرصورت او به جای شهروند بودن، سوپر شهروندی است که می داند چگونه هر چه می خواهد را بخرد و البته در فضای سیاسی فعلی واشنگتن و چنبره زدن ترامپ در کاخ سفید، بسیاری از بر این عقیده اند که او رقیب بهتری نسبت به بایدن و یا الیزابت وارن و برنی سندرز برای رویارویی با ترامپ است.

البته به نظر نمی رسد بلومبرگ در این راه تنها باشد. میلیاردرهای آمریکای با دوستانی که دارند به راحتی می توانند جهت خود به سمت کاخ سفید را هموار سازند. از بین منابع اقتصادی که صرف انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 شد، منابعی که شرکت های زیرمجموعه شرکت ترامپ هزینه کردند، درصد بسیار کمی از هزینه های انتخاباتی او را تشکیل می داد. در واقع یک سرمایه دار بدون اینکه از سرمایه خود برای انتخابات هزینه کند وارد انتخابات می گردد و با اعتباری که بین سایر سرمایه داران و میلیاردرها و شرکت های آمریکایی دارد، با پول همان ها به کاخ سفید می رسد. در انتخابات پیش رو نیز باید در انتظار همین مسئله بود.

در شرایطی که بلومبرگ دو روز پیش اعلام نموده است که وارد رقابت های انتخاباتی می گردد، خبری که بسیار قابل تأمل است، یاری های اقتصادی بسیار زیادی است که تام استیر سرمایه دار دموکرات به کمپین های تبلیغاتی برای استیضاح ترامپ پرداخت نموده است. این مسئله به خوبی نشان می دهد در فضای سیاسی واشنگتن، هیچ کاری بدون هزینه اقتصادی انجام نمی گردد حتی استیضاح رئیس جمهور که حق نمایندگان مردم در مجلس نمایندگان و سنای این کشور است.

اگر تابه حال مسئله نقش پول در انتخابات آمریکا به عنوان فرضیه ای مطرح و در محافل آکادمیک در خصوص مضرات این مسئله برای دموکراسی بحث می شد، حالا دیگر با حضور بلومبرگ در رقابت های انتخاباتی نقش پول و سرمایه داران به بحث پررنگ تری در فضای افکار عمومی آمریکا تبدیل شده و این شائبه را به وجود آورده است که آیا واقعاً معنای اصلی دموکراسی در سیستم سرمایه داری همین است؟