مفهوم مالکیت مدیریت و تعارض منافع در صنایع مادر باید حل شود ، خصوصی سازی مایه تاراج بیت المال در ذوب آهن - آسمان فارس

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرنگاران، محمدرضا حیدری، عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان در حاشیه بازدید دانشجویی از ذوب آهن اصفهان به تشریح شرایط ذوب آهن و مسائل پیرامون آن اشاره و اظهار کرد: شکل گیری مفهومی به نام خصوصی سازی در دولت سازندگی و از سال 98 بود که عملا دولت وقت به جای اجرای برنامه توسعه، سیاست های تعدیل صندوق بین المللی پول را اجرا کرد که یکی از این سیاست ها ناظر برخصوصی سازی بود.

حیدری اظهار داشت: خصوصی سازی در آن دهه ریشه فساد دموکراتیک را در نهاد بزرگ دولت و به طور مشخص در وزارت صمت و به طور اخص در صنایع ایجاد کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با اشاره به چند بار واگذاری شرکت ذوب آهن اصفهان به بخش خصوصی ادامه داد: در این اتفاقات میوه های صنعت بزرگ ذوب آهن چیده شد و به جیب یک سری از مدیران و مسئولان رفت. دور هر تکه از این صنعت را دیوار کشیدند و آن را به 1 و 2 و 3 شماره گذاری کردند.

وی این شیوه خصوصی سازی ذوب آهن را به تاراج رفتن بیت المال دانست و گفت: در این شرایط ذوب آهن زمین گیر شد و دیگر نمی توانست به چیزی به نام خرید معدن فکر کند. اکنون با لابی و رانت شرکت های دولتی و بخش خصوصی باید به دنبال تأمین سنگ آهن، زغال سنگ و دیگر مسائل باشد.

حیدری برای حل مشکل ذوب آهن اول باید مفهومی به نام ارزش اضافه کرده به تاراج رفته و باقیمانده ذوب آهن را درک کنیم، افزود: مساله مواد اولیه، مطالبات ذوب آهن از صندوق بازنشستگی فولاد، گرفتاری های بازنشستگان، تورم نیروی انسانی، ارز، تحقیق و توسعه، چابکی سیستم اداری و سیستم های تحقیقاتی در ذوب آهن باید بررسی و تحقیق شود.

وی به واگذاری 55 درصد ذوب آهن به شستا اشاره کرد و گفت: آیا مسائل مربوط به مالکیت و مدیریت ذوب آهن، تعارض منافع، مداخلات دولت و مکانیزم قیمت گذاری در این زنجیره مهم نیست؟

عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان تأکید کرد: باید هسته های تخصصی تشکیل دهیم و در آن از مفهوم مالکیت مدیریت و تعارض منافع شروع کنیم تا مفهوم زنجیره ارزش گذاری و قانون گذاری در مجلس و دولت و همچنین نظارت بر این فرآیند ها و شناسایی ردپای رانت را مدنظر قرار دهیم تا برسیم به اینکه در کف ذوب آهن به مسائلی، چون بهره وری نیروی انسانی و سهم پژوهش و فناوری در آن را بسنجیم.

وی با تأکید براینکه برای حل مسائل ذوب آهن به یک راهبرد کلان در کشور و در صنعت فولاد نیاز داریم، گفت: تا کی قرار است محصول 50 سال قبل را در شرکت های بزرگ تولید کنیم؟ این محصولات در واحد های دیگر باید تولید شود و در صنعت مادر فولاد باید روی تولید ریل یا دیگر محصولات با ارزش اضافه کرده بیشتر کار شود.

حیدری اظهار داشت: این امر نیازمند تیم قوی در ذوب آهن، ایمیدرو، وزارت صمت و هم در نظام تصمیم سازی کشور است. من فکر می کنم باید این مسائل را به عنوان مساله زنجیره ارزش اضافه کرده و جهت گیری راهبردی از تیرآهن و میلگرد به سمت ریل تغییر دهیم.