آذری جهرمی کری بخواند یا نخواند؟ - آسمان فارس

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ ساعت اینترنتی بیشتر بدانید.

آذری جهرمی هرگز ابایی نداشته که همه بدانند یک پرسپولیسی دوآتشه است و همواره بخشی از پست ها و کامنت هایش به کل کل بین سرخابی اختصاص یافته. او این بار هم با اشاره به کری قدیمی پرسپولیسی ها علیه رقیب، فوتبالی بودن خودش را به نمایش گذاشت. با این تفاوت که استقلالی ها خیلی بیشتر از دفعات قبل علیه او جبهه دریافتد و در عرض چند ساعت چند ده هزار کامنت زیر آخرین پست او که مربوط به راه اندازی اینترنت نسل جدید در شیراز بود، درج کردند.

کامنت هایی عموما حاوی الفاظ رکیک، خشونت آمیز و البته سیاسی. سوال اصلی این است که کری خوانی آذری جهرمی آن هم به این شکل کار درستی است یا خیر؟ این سوالی است که از چند منظر می توان به آن نگاه کرد. در ادامه نظرات مختلف را با هم آنالیز می کنیم. در وهله اول صندلی حقوقی وزیر ارتباط مساله ساز است. همه می دانیم که فوتبال در ایران به شدت با سیاست پیوند خورده و بیشتر طرفداران فوتبال معتقدند که مقامات سیاسی از این ورزش بهره برداری های خاص خودشان را می نمایند.

طرفداران استقلال به شدت معتقدند که پرسپولیس در چند سال اخیر با یاری وزیر ورزش 4 بار پیاپی قهرمان شده و پرسپولیسی ها هم به همان اندازه بر طبل یاری های وزارت ورزش به رقیب می کوبند. در چنین شرایطی کری خوانی یک نفر از بدنه دولت، آن هم در حد وزیر طبیعتا نتیجه ای جز دامن زدن هرچه بیشتر به آتش اختلافات نخواهد داشت. ولو اینکه وزیر ارتباطات کوچک ترین ارتباطی با حوزه ورزش نداشته باشد. در واقع می توان گفت فوتبال آن قدر در سال های اخیر از ذات خودش فاصله گرفته و به مسائلی خارج از مستطیل سبز گره خورده که وجود چنین فضایی ناگزیر است. شرایط سخت زندگی مردم و به طور معین شرایط بد اینترنت که در حوزه کاری آذری جهرمی است هم یکی از فاکتور های تاثیرگذار است.

خیلی ها برای وزیر نوشتند به جای کری خوندن شرایط اینترنت رو درست کن یا عوض خوشمزه بازی دستتو از روی دکمه فیلتر بردار. برخی پا را فراتر گذاشتند و با محور قرار دادن آذری جهرمی تمامیت دولت روحانی را به خاطر شرایط بد این روز های کشور از لحاظ معیشت را با نوشتن جملاتی نظیر ان شاءالله چند ماه دیگه میرین از دستتون راحت می شیم زیر سوال بردند.

در این بین برخی معتقدند آذری جهرمی به عنوان یک انسان و یک طرفدار فوتبال حق دارد از تیم محبوبش طرفداری کند و در صفحه شخصی اش کری بخواند. این منطبق بر اصل آزادی بیان است. اینکه طرفداران تیم رقیب ناراحت و عصبانی می شوند هم طبیعی است. کدام طرفداری از موفقیت تیم رقیب و زیر سوال رفتن توسط طرفدارانش شادمان می شود؟ البته برخی از این افراد به وزیر جوان توصیه کردند که وقتی می بینی شرایط به این گونه است یعنی فوتبال سیاسی است، مردم عصبانی هستند و همه منتظر یک جرقه اند که عصبانیت شان را بروز دهند، بی خیال شو! یا حداقل اگر کری می خوانی، کری های استادیومی و کف خیابانی نخوان. این توصیه و توصیه های مشابه می تواند در شرایط فعلی قابل قبول باشد، اما از نظر برخی صاحب نظران این هم به نوعی می تواند مصداق سانسور در نظر گرفته شود. اینکه برای اظهارنظر آدم ها در هر صندلی و مقامی بند و تبصره قرار دهیم و به واسطه اینکه عده ای ناراحت می شوند یا شرایط مساعد نیست، کسی را دعوت به سکوت کنیم، در دورنمایی عظیم تر مسائل بیشتری به وجود می آورد. این به نوعی مجوز دادن به کسانی است که بنابر مصلحت های مختلف و شرایط متفاوت اجازه اظهارنظر را از دیگران سلب می نمایند. ما سال هاست با چنین رویکردی در همه زمینه ها روبرو بوده ایم و عده ای کوشش نموده اند به هر بهانه ای جلوی ابراز عقیده آزادانه را بگیرند. دعوت از آذری جهرمی به سکوت در حوزه فوتبال هم به نوعی بازنشر همین تفکر است. صاحب نظران در این حوزه بدون در نظر دریافت مصداقی که در حال حاضر مورد بحث است، می گویند عوض اینکه برای موارد گوناگون قوانین مختلف و تبصره های متفاوت در نظر گرفته شود بهتر است همگی سعه صدرمان را بالا ببریم.

آخرین جنبه استوری آذری جهرمی هم برمی شود به کوشش چند ساله او برای ساختن برند شخصی خودش. آذری جهرمی بنا به دلایل مختلف که عده ای معتقدند جنبه انتخاباتی دارد، در دو، سه سال گذشته برنامه جا انداختن نامش سر زبان ها را پیش برده و در این راه از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نهایت استفاده را نموده است. انگار که وزیر ارتباطات می خواهد یک جو صمیمی و خودمانی ایجاد کند و به خوبی می داند که در این جهت فوتبال چقدر موثر است. این شامل بازی کردن با بچه های محروم در زمین خاکی و کری خواندن سرخابی ها هم می شود. مشکل اینجاست که این جو گاهی بیش از اندازه صمیمی می شود! کوشش برای رسیدن به یک پاسخ صریح در رابطه با درست یا غلط بودن کری خواندن یک فرد حقوقی، خواه وزیر باشد یا مجری تلویزیون یا هر شخص دیگری کار طاقت فرسایی است و شاید هرگز به نتیجه معینی هم نرسد. خود آذری جهرمی در رابطه با این مساله دیروز در تبادل نظر با برنامه آفساید رادیو جوان گفت: کری خوانی ربطی به وزیر و غیر وزیر ندارد. هر کسی می تواند کری بخواند و پاسخش کری است. وزیر که صبح تا شب در قالب لباس وزیری نیست، من در حوزه ارتباطات وزیرم و یک شهروندم در دیگر حوزه ها. این تفکر پیرمندانه را بگذارید کنار.

جهرمی در پاسخ به این سوال که آیا از کری خوانی بقیه ناراحت می شود؟ بیان کرد: نه مگر از دیروز تا حالا کری نخوانده اند؟ اینکه از شأن خارج شده به من مربوط نیست. بگذارید فضا باز باشد، بد و بیراه بگویند و تخلیه انرژی بشود. من نباید این حرف را بزنم که برخی ها شخصیت نامناسب نشان می دهند؟ نه آقا شخصیت آن ها مناسب است فقط ناراحتند و یکی را گیر آورده اند. اگر قرار است به ما بگویند، بگذارید بگویند و انرژی شان خالی شود. او درباره اینکه آیا از استقلالی ها عذرخواهی می نماید؟ اظهار کرد: برای چی عذرخواهی کنم؟ مگر چه نموده ام؟ خب 6 گل خورده اند دیگر مگر من تاریخ را رقم زده ام؟ آن ها هم کری بخوانند و بگویند ما 6 گل نخوردیم پنج و چهار تا خوردیم. مگر نمی گویند ما ستاره گرفته ایم؟ آقای خلیل زاده گفت که آرزو های شما خاطرات ماست، مگر ناراحت شدم؟ دیشب هم زنگ زد و گفت من مطلبی می خواهم منتشر کنم، گفتم هرچه دوست دارید بنویسید. آقای فنونی زاده مطلبی نوشت و ما با او رفیق هستیم. آن قدر می گویید این را نگویید و آن را نگویید، اما ورزش فضای جوانانه است. اگر بی ادبی هم بگویند برای من منعی ندارد. اگر بی ادبی هم بگویند برای من اشکالی ندارد. من هم یک جوانم مثل شما، یک وظیفه وزیری هم دارم، کری هم دوست داشتم بخوانم و خواندم. جمله دوم من هم ایهام داشت و یک سری گفتند بله دو ستاره استقلال دست نیافتنی است. اشکالی هم ندارد.