هزینه کمرشکن سفر به آخرت در دوران کرونایی با قبر 8 تا 150 میلیونی - آسمان فارس

به گزارش ،مرگ شتری است که در خانه هر کس می خوابد و اما و اگری برای آن نیست. امروزه در کنار تأمین مایحتاج زندگی، قدری هم باید پس اندازی برای خانه آخرت جمع کنی و زیر بالش بگذاری تا مرده ات بر زمین نماند و شرمسار دوست و آشنا نباشی.

درست از همان لحظه اول، هزینه های گزاف سر از خاک بیرون می آورند؛ تعبیر شما از مرگ چیست؟ یک خواب ابدی و یا بازی با اعداد و ارقام گزاف؛ هر چه که باشد تفاوت میان غنی و فقیر است که رویی تازه از خود نشان می دهد. بهتر است بگویم فقط کافی است مرحوم سرش را بر زمین بگذارد؛ همین که بار سفر از این جهان را بست، مهره های چرتکه بالا و پایین می گردد و نوبت حساب و کتاب دیار باقی سر می رسد.

اولین ایستگاه، سوار شدن بر آمبولانس حمل متوفی است که هزینه حمل میت در شهر، چیزی غیر از 50 هزار تومان نیست، اما در این میان افراد دست و دلباز هم وجود دارند که این هزینه ها را دوبل حساب می نمایند. جالب تر اینکه اگر خانواده متوفی قصد زیارت مرحوم را به منازل اقوام درجه یک داشته باشند، 75 هزار تومان دیگر نیز باید به مبلغ قبلی اضافه گردد.

کاش حمل میت به اینجا ختم می شد، اما گویا سفر دور و درازی در پیش است و مرحوم میخواهد مسافتی بیش از مسافت سه راهی اهر طی کند که با مصرف سوخت بیشتر، مبلغ نیز در 120 هزار تومان توقف می نماید؛ اما در این میان، نرخ حمل متوفی به حومه (شهر به شهر) نیز به ازای هر کیلومتر، یک هزار و 700 تومان اخذ می گردد که همان بهتر در چنین شرایط مالی، تنها به حمل متوفی از خانه به آرامستان اکتفا کنیم.

بسته به ساعت چشم فرو بستن میت از این جهان مانده است که قبل از انجام مراسم خاکسپاری، ولیمه های وعده نهار یا شام را تدارک ببینند؛ اقوام هم به خیال آنکه تسلی خاطر نمایند، کنگر خورده و لنگر انداخته اند.

حال نوبتی هم باشد نوبت مراسم خاکسپاری است که با یک حساب سرانگشتی هزینه میانگین تغسیل و کفن و دفن، 400 هزار تومان برای خانواده متوفی رقم می خورد، اما هزینه گزاف بعدی قیمت قبور است که اگر به یک قبر ساده بسنده کنیم باید هشت میلیون ناقابل پرداخت کنیم، اما اگر همانند بعضی از خانواده های اشرافی، به خیال مان بزند که میت در مکان دنج و خلوتی به خاک سپرده باشد باید 150 میلیون تومان هزینه کنیم تا شاه کلید یک مقبره خانوادگی را به دست آوریم.

در حین مراسم خاکسپاری نیز باید افرادی که قدم رنجه نموده و راه دوری را برای این مراسم پیموده اند، با کیک و آبمیوه پذیرایی شوند که البته در کنار این پذیرایی، حلوا و خرما های دانه درشت نیز به چشم می خورد و هیچ کسی اجازه بازگشت به منزل خود را ندارد و همه باید با سوار شدن بر اتوبوس ها مقابل یک رستوران پیاده شوند تا حرفی پشت سر میت نباشد.

این تنها گوشه ای از هزینه های یک کفن و دفن است که علاوه بر متحمل کردن خانواده های متوفی با درد از دست دادن عزیز خود، درد هزینه های برگزاری یک مراسم ساده را نیز باید بر دوش بکشند.

ناگفته نماند در این میان نیز بعضی از خانواده ها هستند که برگزاری مراسم های لاکچری را برای خود شأن و منزلت به شمار می آورند که حتی بعضی از چشم و چشمی ها نیز این تنور را بیشتر داغ می نماید.

گویا هزینه ها خیال تمام شدن ندارند و هنوز قصه پر پیچ و خم ولیمه های سنگین در راه مانده است؛ ولیمه هایی که در میان سایر هزینه های گزاف، خوشدستی می نماید.

با قیمتی که از یک رستوران در یکی از محلات طبقه متوسط در کلانشهر تبریز گرفتیم، هزینه یک پرس جوجه کباب، چیزی حدود 40 هزار تومان رقم می خورد که البته همین هزینه ها نیز در صورت انتخاب سالاد و نوشابه کمی تغییر می نماید.

در این میان، سری هم به یکی از رستوران ها در بالا شهر زدیم، یعنی ولیمه هایی که باید قدری از سایر ولیمه ها پر چرب و نرم باشد که با یک پرس و جوی ساده فهمیدیم که در کنار این ولیمه ها، حداقل 2 سیخ جوجه کباب به عنوان پیش غذا سرو می گردد تا افرادی که قدم رنجه می نمایند با رضایت از اینجا بیرون فرایند.

قطعاً شنیده اید که بعضی از افراد از سر درد و ناراحتی مخارج زندگی آرزوی مرگ می نمایند، اما با این حساب، رفتن به خانه آخرت، بیش از زندگی در این جهان خرج و مخارج دارد؛ پس بهتر است قدری از خوی اشرافی گری خود کم نموده و شیوع ویروس کرونا را عبرتی تصور کنیم که می توان بدون دانه های درشت خرما و ولیمه های گران قیمت و حتی مقبره های خانگی به خواب ابدی رفت و خانواده ها را نیز متحمل هزینه های گزاف نکرد.

تا از یاد نرفته بگوییم که برگزاری مراسم شام غریبان تا سالگرد در یکی از محلات پایین شهر تبریز چیزی حدود پنج میلیون تومان است، اما برگزاری همین مراسم ها در محلات بالاشهر تبریز، قدری متغیر بوده که رقمی بالغ بر هفت میلیون، البته هزینه سالگرد، بستگی به تورم قیمت ها در سال های آینده دارد.

عمر گل ها کوتاه است، اما همین عمر کوتاه وسیله خودنمایی و فخرفروشی بعضی از خانواده های لاکچری است که در این میان چیزی که باید شیک و مجلسی بوده و در کنار ورودی مسجد، چشم همه را بگیرد، تاج گل های چند طبقه است که قیمت آن ها با انتخاب گل های بیشتر و حتی نوع گل ها بالا می رود؛ هزینه یک تاج گل ساده و معمولی از 700 هزار تومان آغاز می گردد و بر حسب گل و حجم آن، تا چند میلیون بالا می رود و قیمت دقیق آن، لحظه اتمام تاج گل ها تعیین می گردد.

از هزینه های قبر، ولیمه های پرچرب و کفن و دفن، نوبت به انتخاب سنگ قبر می رسد که در اینجا باید دست به انتخابی از میان سنگ های نطنز، دلیجان و همدان زد که البته قیمت بعضی از سنگ ها سرسام آورتر است.

باید گفت اگر انتخاب ما یک سنگ قبر معمولی و آبرومند باشد هزینه ای در حدود یک میلیون تومان را پرداخت کنیم، اما اگر دست به انتخاب سنگی گران تر زدیم، هزینه ای بالغ بر سه میلیون و بالاتر برای ما رقم می خورد که البته تصویر میت روی سنگ نیز، یک صد هزار تومان می گردد که در کنار خطاطی و نوشتن یک شعر، تا 200 هزار تومان رقم می خورد.

این حکایت یک خواب ابدی با تمام هزینه های جاری است؛ هزینه هایی که یک خانواده برای برگزاری مراسم آبرومند مجبور است پرداخت کند و هشت میلیون تومان را برای به خاک سپردن عزیزش هزینه کند؛ در این میان درست است که شیوع ویروس کرونا، خطرات و مضرات بسیاری بر جامعه وارد آورد، اما شاید یکی از منفعت های این ویروس این بود بعضی از خانواده هایی که خوی اشرافی گری داشتند به سادگی متوجه این امر شدند که بسیاری از هزینه های صرف شده برای یک مراسم، اضافی بوده و تنها دلیل آن چشم و هم چشمی بوده و بس.

منبع: مهر