تاثیر انزوای ناشی از قرنطینه بر زنان بیش از مردان است - آسمان فارس

به گزارش خبرنگاران و به نقل از کالیفرنیانیوزتایمز، پژوهشگران دانشگاه کلگری(University of Calgary) کانادا در بررسی جدیدی، تاثیر تفاوت های جنسیتی بر خواب و همدلی را طی دوره قرنطینه مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که زنان بیش از مردان، از خواب ضعیف، اضطراب، افسردگی و تروما رنج می برند اما احساس همدلی بیشتری نسبت به مردان دارند.

این پژوهش، یکی از نخستین پژوهش هایی است که تغییرات خلق و خو و کیفیت خواب را طی دوره همه گیری کووید-19 مورد بررسی قرار می دهد. دکتر ورونیکا گواداگنی(Veronica Guadagni)، سرپرست این پژوهش و گروهش، یک نظرسنجی آنلاین را بین 23 مارس تا هفتم ژوئن سال جاری انجام دادند. طی این بازه زمانی، بسیاری از مدارس و مشاغل تعطیل شدند و مردم تا حد امکان در خانه ماندند تا از انتقال ویروس پیشگیری شود.

پژوهشگران، داده های مربوط به 573 شرکت کننده را که 112 نفر از آنها مرد و بقیه زن بودند و میانگین سنی آنها 25/9 سال بود، مورد بررسی قرار دادند. بیش از 66 درصد شرکت کنندگان داوطلب، کیفیت پایین خواب و بیش از 39 درصد، افزایش نشانه های بی خوابی، اضطراب و پریشانی را گزارش دادند. نشانه های مربوط به خواب، افسردگی و اضطراب بیشتر در زنان دیده شد.

گواداگنی ادامه داد: این پژوهش به طور کلی نشان داد که زنان، اضطراب و افسردگی بیشتری را گزارش می کنند. نشانه ها به مرور زمان و طولانی شدن دوره انزوا، بدتر شد. افزایش تدریجی اضطراب، افسردگی، کیفیت ضعیف خواب و تروما، هم در زنان و هم در مردان وجود داشت اما با گذشت زمان، برای زنان بیشتر شد.

همچنین، این پژوهش نشان داد که زنان در همدلی، توانایی درک احساسات دیگران و مراقبت از دیگران، نمرات بالاتری دارند. همدلی بیشتر با افزایش اضطراب، افسردگی و تروما همراه بود.

حدس پژوهشگران این است که نگرانی و اضطراب بیشتر زنان در رابطه با مراقبت از دیگران، نشان دهنده تفاوت نقش ها و هنجارهای جنسیتی است.

دکتر جوزپه لاریا(Giuseppe Iaria)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یافته های این پژوهش، مرا متعجب نکرد. زنان کسانی هستند که این بار اضافه را به دوش می کشند. مراقبت کردن از خانواده و موقعیت های بحرانی همیشه بار سنگینی بر دوش زنان بوده است.

وقتی نوبت به احساس داشتن در مورد دیگران می رسد، نمرات بالاتر مربوط به همدلی، برای زنان است. ممکن است همدلی به این معنی باشد که آنها دستورالعمل های مربوط به بهداشت عمومی مانند شستن دست ها، فاصله اجتماعی و ماسک زدن را بیشتر رعایت می کنند.

گواداگنی گفت: اگر ببینیم که همدلی بالاتر، با رفتار شخصی در ارتباط است، می توانیم انتظار داشته باشیم افرادی که بیشتر به دیگران اهمیت می دهند، احترام بیشتری برای قوانین قائل شوند. پژوهش های آینده باید این فرضیه ویژه را آزمایش کنند.

پژوهشگران نتوانستند از داده های شرکت کنندگان، به مسائل مربوط به خواب و اضطراب پیش از قرنطینه دست پیدا کنند. لاریا گفت: ما نمی دانیم که تعامل میان خواب، سلامت روان و همدلی شرکت کنندگان، پیش از انزوای ناشی از قرنطینه چگونه بوده است.

لاریا و همکارانش امیدوارند که این پژوهش، آگاهی عمومی را به برخی از بینش ها منتقل کند تا بدانند که برخی افراد، بیش از دیگران رنج می برند. شاید این موضوع، به آگاهی و سازگاری بیشتر شرکا، همکاران و موسسات با زنان بیانجامد.

نظر پژوهشگران این است که تفاوت های جنسیتی می توانند در واکنش های روان شناختی و رفتاری نسبت به همه گیری نقش داشته باشند. آنها باور دارند که این تفاوت ها باید برنامه ریزی مداخلات هدفمند روانشناختی در نظر گرفته شوند.

این پژوهش، در مجله Frontiers in Global Womens Health به چاپ رسید.