آرزویم مدال طلای المپیک است - آسمان فارس

یکی از همین افراد، پسر کوچک هم محلی ماست. ارشیا جزایری 11ساله سال جاری توانست نایب قهرمان کشور در مسابقات تکواندو شود و این روزها خودش را آماده می نماید تا برای مسابقات 2019 کره جنوبی در مرداد ماه با حریفان به رقابت بپردازد و بتواند افتخاری دیگر کسب کند. ارشیا که ساکن محله زعفرانیه است، آرزو دارد به مدال طلای المپیک در این رشته دست پیدا کند و برای تحقق این آرزو تمام همتش را به کار گرفته است. با ارشیا و مسعود طلایی که از 6 سال پیش مربی تکواندو او بوده، گپ وگفتی داشتیم که می خوانید

• اول تکواندو بعد فوتبال

فوتبال نخستین علاقه مندی پسربچه هاست اما برای ارشیا جزایری ورزش های رزمی به ویژه تکواندو بیش از فوتبال جذاب بوده و هست. ارشیا می گوید: فوتبال هم بازی می کنم اما تکواندو را بیشتر دوست دارم. از 5سالگی تکواندو کار نموده ام. ماجرای علاقه مندی ارشیا به تکواندو هم به زمانی برمی شود که مربی ورزش در مقطع پیش دبستانی اش یک روز را به تمرین ورزش های رزمی اختصاص داد و ارشیا هم به خوبی استعدادش را نشان داد. شوق و اشتیاق ارشیا به تمرین و ورزش به قدری است که دوستان و اطرافیانش را هم به ورزش علاقه مند نموده. می گوید: خواهر کوچک ترم، آرنیکا، هم در همین رشته تمرین می نماید و کمربند مشکی دارد.

• مربیان ورزش و استعدادیابی

مسعود طلایی-مربی تکواندو

مسعود طلایی، مربی تکواندوی ارشیا که خود نیز مدال طلا و نقره را در مسابقات جهانی تکواندو کسب نموده، رمز موفقیت بچه ها در ورزش را در تمرین و ممارست می داند: تمرینات جسته و گریخته در هیچ رشته ورزشی ای به انتها نمی رسد. البته از حمایت خانواده هم نباید غافل شد. بچه ها در سن کم چندان به علاقه و استعداد خودشان واقف نیستند. بهترین سن برای استعدادیابی ورزش، دوران ابتدایی است. استعدادیابی وظیفه ما مربیان ورزش است و بعد از آن حمایت خانواده است که جهت زندگی ورزشی بچه ها را معین می نماید. طلایی معتقد است وقت گذاشتن برای ورزش فقط برای به دست آوردن مدال و کسب مقام قهرمانی نیست. ورزش ارمغان های دیگری هم برای ورزشکار دارد: شاید به نظر برسد رشته های رزمی و بوکس قدری باعث خشونت ورزشکار شود.

در حالی که ارمغان این رشته ورزشی صبر، مدیریت زمان و دقت است. ورزش به ما می آموزد که در شرایط ناخوشایند و سخت به هم نریزیم و از کوره در نرویم. ورزشکاری که روزانه چندین ساعت را صرف مبارزه در باشگاه می نماید، خیابان را محل درگیری و زورآزمایی و پرخاشگری نمی داند. یک رزمی کار معمولاً عصبانی نمی شود و اصلاً اهل دعوا و درگیری نیست. ارشیا هم اضافه می نماید که همیشه از سوی مربی به او آموزش داده شده که از تکنیک های رزمی فقط و فقط باید در سالن ورزشی استفاده کند و نه محیط های دیگر. ارشیا از باخت هایش هم خاطره خوبی دارد چون باعث شده تا برای برد در رقابت بعدی بیشتر کوشش و ضعف ها را رفع کند. مسعود طلایی می گوید: اعتماد به نفس بچه ها با ورزش تقویت می شود. با اینکه سن و سال کمی دارند از باخت ناراحت نمی شوند. همین روحیه باعث می شود در آینده از ناملایمات زندگی هم شکیبا باشند.

• بازی هیجان و ورزش

ارشیا جزایری که کلاس پنجم دبستان را با موفقیت و نمرات عالی پشت سر گذاشته در پاسخ به این پرسش که چطور تمرین های تکواندو به درس و مدرسه اش لطمه ای نمی زند، می گوید: نخستین نکته ای که مربی تکواندو برای ما شرح می دهد نظم و انضباط است. من هم برنامه ریزی می کنم تا هم در درس و هم در تکواندو بهترین باشم. در مسابقات تکواندو رده سنی 8 تا 12 سال در گروه خردسالان دسته بندی می شود. ارشیا سال جاری توانست در این رده سنی به مقام نایب قهرمان کشوری دست پیدا کند. مسعود طلایی می گوید: حضور ارشیا در مسابقات جهانی تکواندو 2019 کره جنوبی تأیید شده است و مردادماه راهی کره جنوبی هستیم. در این مدت ارشیا روزی 3 ساعت تمرین می نماید. ارشیا در شاخه هان مادانگ در رشته تکواندو مسابقه می دهد که شامل تکنیک های پایه، پومسه، شکستن اجسام و دفاع شخصی است.

از آنجایی که مسعود طلایی معتقد است بازی در رشد فیزیکی و روحی بچه ها مؤثر است، بیشتر تمرین های ورزشی را با رویکرد بازی برای بچه ها آموزش می دهد: علم نوین ورزش به ما می گوید که باید آموزش را برای بچه ها جذاب کنیم تا ضمن بازی و تجربه هیجان، تمرین ها و تکنیک ها را به خوبی و با اشتیاق انجام دهند.

• تمرین مرام پهلوانی

لعیا باقری، مادر ارشیا، از افزایش تمرکز ارشیا در انجام درس هایش به واسطه ورزش کردن می گوید: تمرین های تکواندو باعث شده تا ارشیا یادگیری بالایی داشته باشد و وقتی سر درس و مشق هایش می نشیند، تمرکز داشته باشد. خوشبختانه از رقابت نمی هراسد و بارها پیش آمده که برنده نشده، اما ناامید هم نشده و به امید برد در رقابت های بعدی ورزش را ادامه می دهد. در ورزش های رزمی یا به طور کلی در ورزش، بچه ها احترام گذاشتن و اخلاق ورزشی را هم می آموزند که به نظر من از کسب مقام قهرمانی هم بالاتر است.