سیاره زحل چگونه تشکیل شد؟ - آسمان فارس

به گزارش باشگاه خبرنگاران، به طور کلی دو نظریه در خصوص شکل گیری سیاره ها در منظومه شمسی وجود دارد. اولین و قابل قبول ترین نظریه، نظریه تجمع هسته است که در خصوص سیاره های سنگی تا حد زیادی به واقعیت نزدیک است، اما در خصوص غول های گازی مانند زحل با مشکلاتی روبه رو می گردد. دومین نظریه، نظریه ناپایداری دیسک است که می تواند در خصوص سیاره های گازی درست باشد.

تقریبا 4/6 میلیارد سال پیش، منظومه شمسی ابری از گاز و غبار موسوم به سحابی خورشیدی بود. جاذبه باعث شد مواد آغاز به چرخش نمایند در مرکز این چرخش خورشید به وجود آمد. با ظهور خورشید مواد به جای مانده به یکدیگر پیوستند. ذرات کوچک تر با نیروی جاذبه به ذرات بزرگ تر تبدیل شدند. باد های خورشیدی عناصر کوچک تر از جمله هیدروژن و هلیوم را از منطقه ها نزدیک به خورشید دور کردند و به این ترتیب مواد سنگین و سنگی در نزدیکی خورشید منجر به شکل گیری جهان های سنگی شدند.

اما در فاصله ای دورتر باد های خورشیدی تأثیر کمتری بر عناصر سبک تر داشتند و به این ترتیب غول های گازی مثل زحل به وجود آمدند. شهاب سنگ ها، ستاره های دنباله دار، سیاره ها و قمر ها به همین شکل ایجاد شدند.

می توان گفت زحل تقریبا به طور کامل از گاز سبک هیدروژن تشکیل شده است و البته بخش قابل توجهی از آن را هم هلیوم تشکیل می دهد. ردپای کوچکی از عناصر دیگر هم در جو آن دیده می گردد. زحل برای جذب این گاز ها در این مدل باید هسته بزرگی داشته باشد. به این ترتیب نیروی جاذبه هسته سنگین عناصر سبک تر را قبل از دور شدن آن ها به وسیله باد های خورشیدی به سمت خود جذب نموده است.

بر اساس یک نظریه نسبتا تازه موسوم به ناپایداری دیسک توده های گاز و غبار در اوایل حیات منظومه شمسی به یکدیگر پیوسته اند به مرور زمان این توده ها فشرده شده اند و غول های گازی را شکل داده اند. این سیاره ها سریع تر از همتایان خود در مدل تجمع هسته تشکیل شده اند و زمان شکل گیری آن ها حتی به چندهزار سال هم می رسد.

سیاره زحل چند برابر زمین است؟

سیاره زحل 760 برابر زمین حجم دارد، دومین سیاره سنگین در کل منظومه شمسی است و 95 برابر زمین جرم دارد. زحل دارای کمترین چگالی در میان سیاره های منظومه شمسی است. چگالی این سیاره حتی از آب هم کمتر است به طوری که اگر زحل را در اقیانوسی به میزان کافی بزرگ بیندازیم در سطح آن شناور خواهد شد.