اخبار غیبی امیرالمؤمنین به امام حسن درباره نحوه شهادتشان - آسمان فارس

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، پس از خاتمه جنگ نهروان که با شکست سخت خوارج توسط سپاهیان امیرالمؤمنین(ع) همراه بود، سران خوارج جلساتی در شهر مکه شکل دادند. در یکی از این جلسات سخن از علی علیه السلام و انتقام از حضرت به میان آمد و به این نتیجه رسیدند بهتر است امت اسلام را از وجود او راحت کنیم. به این ترتیب یکی از خوارج مأمور این ترور شد که ابن ملجم مرادی (لعنةالله علیه) نام داشت.

اما از یک سو قراینی وجود دارد که با عنایت به آنها نمی توان نقش معاویه را در این رابطه نفی کرد. تردیدی نیست که معاویه در صدد قتل امام علیه السلام بوده است؛ زیرا او خوب می دانست که تا علی علیه السلام زنده است٬ نمی تواند به خلافت برسد و از سوی دیگر نه تنها قتل امام علیه السلام در میدان نبرد عادتاً میسّر نیست؛ بلکه تجربه واقعه صفین ثابت کرد که اگر بار دیگر این جنگ تکرار شود ٬ به شکست قطعی و نابودی معاویه خواهد انجامید. بنابراین بهترین راه برای از میان برداشتن امام علیه السلام ترور اوست؛ راهی که در مورد مالک اشتر، کارآمدترین نیروهای همراه امام علیه السلام تجربه شده بود. از این لحاظ می توان اذعان داشت شهادت امیرالمؤمنین٬ نتیجه توطئه مشترک٬ معاویه به عنوان نماینده جنگ صفین٬ ابن مجلم به عنوان نماینده جنگ نهروان و اشعث به عنوان نماینده جنگ جمل بود که همگی کمر همت برای قتل امام بسته بودند.

عجیب است که امیرالمؤمنین مدت ها قبل آن هم در جنگ صفین، خبر شهادت خویش را به امام حسن مجتبی بیان داشتند. ابن شهر آشوب در کتاب خود به مناقب آل أبی طالب علیهم السلام روایت را اینگونه نقل می کند:

امیرالمؤمنین علیه السلام در صفین بین دو صف [بدون زره و] با لباسی که زیر زره می پوشند، دور می زد. امام حسن عرض کرد: این لباس جنگ نیست. فرمود: ای فرزندم، پدرت اهمیتی نمی دهد که او سراغ مرگ رود یا مرگ سراغ او بیاید و می فرمود: منتظر شقی ترین آن ها (ابن ملجم) نیست که صورتش را با خون بالای سرش رنگین کند؛ [بلکه هر لحظه آماده شهادت است] و هنگامی که ابن ملجم بر [سر] او ضربه زد، فرمود: فُزْتُ وَ رَبِ الْکَعْبَة؛ سوگند به پروردگار کعبه که رستگار شدم.